Çocuğunuz ile hamilelik süresinde başlayan ilişkiniz doğum sonrasında giderek daha da artmakta ve muhteşem bir bağ oluşmaktadır. Annelerin çocuklarına karşı duymuş olduğu sevgi ve şefkati yeryüzünde kimse kimseye karşı duymamaktadır. Annelerinin bu sevgi ve şefkatleri ile büyüyen çocuklar da aynı şekilde annelerine karşı muhteşem bir sevgi beslemektedirler. Çocukların yetiştirilmesinde en önemli şey unutulmamalıdır ki sevgidir. Ancak sadece anne sevgisi değil baba sevgisi de yine çocuğun gelişiminde oldukça önemli bir faktördür. Çocuklar dünyaya gözlerini açtıklarında ilk annelerini görürler, ilk annelerinin kokusunu alırlar ve ilk annelerini severler. Her zaman anneleri ile çok daha fazla vakit geçiren çocukların da örnek aldığı kişiler hep anneleri olmaktadır. Bu sebeple çocuğun gelişiminde ve yetiştirilmesinde de annelerin üzerine düşen görevler oldukça fazladır.
Anneler çocuklarının psikolojik açıdan sağlıklı olabilmesi için öncelikle sevgisini mutlaka göstermeli ve dile getirmelidir. Bunun yanı sıra çocuğuna karşı her zaman şefkat dolu olmalı ve sakin olmalıdır. Çocuklar henüz yaşları küçük olduğu için birçok yanlış yapabilmelidir. Zaten yanlış yaparak doğruyu öğrenirler. Çocuklar yanlış yaptıkların anneleri onları azarlamak ya da kızmak yerine, yaptığı yanlışı tıpkı bir yetişkine anlatır gibi çocuğuna anlatmalı ve açıklaması gerekir. Bu şekilde çocuk da annesini ve diğer insanları dinlemeyi öğrenir ve doğruyu kendi kendisine öğrenmektedir. Bununla birlikte annelerde sıklıkla görmüş olduğumuz hatalardan biri de çocuğuna karşı aşırı duyarlı olma ve kıyamama içgüdüsünün olmasıdır. Çocuğuna kıyamayıp her dediğini yapan annelerin çocukları da ileride oldukça şımarık ve bencil olacağı için hem çevresine hem de yine anne ve babasına karşı oldukça yanlış davranışlar sergileyecektir. Bu nedenle çocuğunuza her zaman hayır demeyi öğretmeniz gerekmekte olup her dediğini yapmamalısınız.
Aile içerisinde anne ve baba arasında her zaman her şey muhteşem gidemeyip ayrılıklar gerçekleşebilmektedir. Ancak bu gibi durumlarda da önemli olan çocuğun anne ve babasının kavgasını ve tartışmasını görmemesi ve bu ayrılıktan olabildiğince az etkilenmesidir. Çocuğun az etkilenmesi için de annesini de babasını da her zaman görebilmeli ve ne anne sevgisinden ne de baba sevgisinden mahrum yetişmelidir.